De positie van de assurantietussenpersoon bij onderverzekering

In de praktijk zien wij regelmatig dat verzekerden bij schade worden geconfronteerd met (forse) onderverzekering. Al snel wordt dan gekeken naar de positie van de assurantietussenpersoon. Het is immers de taak van de assurantietussenpersoon te waken voor de belangen van de verzekeringnemers bij de tot zijn portefeuille behorende verzekeringen.

In een arrest van 25 februari 2014 (ECLI:NL:GHAMS:2014:569) heeft gerechtshof Amsterdam geoordeeld dat een assurantietussenpersoon jegens de verzekeringnemer aansprakelijk is voor de volledige schade als gevolg van onderverzekering van inventaris en goederen. Door de schade-experts was vastgesteld dat vóór de brand de waarde van de inventaris en goederen iets meer dan 14 miljoen euro bedroeg. Ten tijde van de brand was de verzekerde som voor inventaris en goederen ruim 9,5 miljoen euro. Er was derhalve sprake van een forse onderverzekering. De voorliggende vraag was of de onderverzekering het gevolg was van een toerekenbare tekortkoming van de assurantietussenpersoon.

Hoewel de tussenpersoon in de onderhavige zaak vóór de brand een advies tot het uitvoeren van een taxatie had gegeven en had gewaarschuwd voor het risico van onderverzekering, was het gerechtshof van oordeel dat de tussenpersoon niet de zorg in acht had genomen die van een redelijk bekwaam en redelijk handelend assurantietussenpersoon mag worden verwacht. Gelet op de verstrekkende gevolgen die verbonden kunnen zijn aan onderverzekering, had de tussenpersoon opvolgende acties moeten ondernemen. Uit niets bleek -indachtig het gesignaleerde mogelijke risico op onderverzekering- dat de tussenpersoon op enig moment nadat zij haar advies over de taxatie  had gegeven, met verzekeringnemer contact had opgenomen of onderhouden over de taxatie en/of de te verzekeren waarde.  De tussenpersoon had het daarmee geheel aan het eigen initiatief van verzekeringnemer overgelaten of een taxatie zou worden uitgevoerd. De tussenpersoon had ook na het door haar gegeven advies niet naar de stand van zaken geïnformeerd en ook niet gerappelleerd of gewaarschuwd toen zij geen taxatierapport ontving. Naar het oordeel van het gerechtshof had de tussenpersoon aldus niet actief ervoor zorg gedragen dat getoetst werd of sprake was van onderverzekering. De tussenpersoon had onvoldoende gewaakt voor de aan haar toevertrouwde belangen van de verzekeringnemer, zodat zij aansprakelijk werd gehouden voor de volledige schade.

Het beroep van de tussenpersoon op eigen schuld aan de zijde van verzekeringnemer werd verworpen, omdat de tussenpersoon wordt beschouwd als specialist op het gebied van (het afsluiten en beheren) van verzekeringen, terwijl de verzekeringnemer in het algemeen leek is op het gebied van assurantiën.

Indien u bij schade wordt geconfronteerd met onderverzekering, dan is het aldus raadzaam te onderzoeken of de assurantietussenpersoon hiervoor aansprakelijk kan worden gehouden.

mr. G.E. (Ernst) Hattink