Wettelijke rente

Wie zijn contractuele verplichtingen niet nakomt is verplicht de schade die zijn contractspartij daardoor lijdt te vergoeden. Als de niet nagekomen verplichting bestond uit betaling van een geldsom, is de schadevergoeding door de wetgever vastgesteld op de wettelijke rente vanaf het moment dat de schuldenaar in verzuim is tot het moment van betaling. Als partijen een contractuele rente zijn overeengekomen die hoger is dan de wettelijke rente, dan blijft de contractuele rente gelden bij te late betaling.

De wet kent twee soorten wettelijke rente: de gewone, en de wettelijke rente voor handelsovereenkomsten. Daaronder wordt verstaan een overeenkomst tot het leveren van goederen of diensten tegen betaling , tussen één of meer natuurlijke personen die handelen in de uitoefening van een beroep of bedrijf of rechtspersonen, oftewel tussen bedrijven. De meest gebruikelijke en voorkomende situatie is dat de koper de wettelijke handelsrente verschuldigd is, indien hij de koopprijs (factuur) te laat betaalt.

De verplichting tot het betalen van schadevergoeding, bijvoorbeeld op grond van aansprakelijkheid of op grond van een verzekeringspolis, is geen handelsovereenkomst; ook niet als de schadeplichtige en de schadevergoedingsgerechtigde beide als bedrijf hebben gehandeld. Wordt een schadevergoeding te laat uitbetaald, dan is daarover niet de wettelijke handelsrente verschuldigd; er kan slechts aanspraak worden gemaakt op vergoeding van de gewone wettelijke rente over de te laat uitbetaalde schadevergoeding.

Twijfelt u over welke rente u verschuldigd bent of op welke rente u recht heeft, vraag het na bij Van Kempen advocaten.